Poniedziałek, to od 23 lat dzień spotkań niepełnosprawnych intelektualnie wychowanków Domu Pomocy Społecznej przy ul. Łanowej i wolontariuszy.

W 1994 roku pierwsza taka grupa zaczęła przyjeżdżać do klasztoru Ojców Dominikanów na wspólne Mszę Św., które były jednocześnie przygotowaniem dla 11 chłopców do przyjęcia I Komunii Świętej.
Wszystko zaczęło się z powodu Dużego Wojtka. ? Zależało mi na tym, żeby dać mu szansę poznać bliżej Boga, nim przyjmie pierwszy raz Komunię.

Pewnie mogłam przygotować tylko Wojtka, ale pomyślałam, że koledzy z jego grupy też na to zasługują.
Stworzyłam miejsce, w którym każdy z tych chłopców miał swojego opiekuna. Kogoś kto w czasie tych Mszy był blisko. Uczył, pokazywał, kierował ręką, szeptał do ucha modlitwy. Swoją postawą pokazywał, że dla Niego to ważne. Z czasem, to nasi podopieczni wiele mogli Nas uczyć…

Gdy tych jedenastu chłopców przyjęło Sakrament Eucharystii, ja poczułam, że to początek, a nie koniec.
Spotykaliśmy się przez kolejne lata. Nie zawsze były wśród Nas osoby przygotowujące się do Sakramentów. Choć w ciągu tych lat wielu przyjęło Eucharystię i Bierzmowanie.
Jednak samo bycie razem też było celem. Być dla Siebie nazwajem i dla wspólnych Mszy.
Relacje jakie się tu tworzą mają wielką wartość.

Teraz mówię, że jestem mamą nie tylko Wojtków, ale i Łanowej, bo tak nazywa się nasza Wspólnota.
Miejsce niezwykłe. Tu ludzie są dla Siebie ludźmi.

Wczoraj w naszej grupie był szczególny dzień.

Weronika przyjęła Sakrament Eucharystii. Pierwszy raz przyjęła Ciało i Krew Chrystusa. Jej uśmiech, w tym tak ważnym dniu jest bezcenny.

Dziękuję za ten dzień.

Dziękuję za Łanową, za ludzi którzy ją tworzą.

Dziękuję za Weronike.