Nie ma jak domowy sok.

Od czasu kiedy picie wody z domowym sokiem stało się u nas normą robię ich mnóstwo. Teraz już jest taki czas, że w naszej piwnicy niewiele zostało,  więc pora uzupełniać zapasy. ☺
Zatem nabyłam drogą kupna truskawki i przy pomocy garnka zwanego sokownikiem,  zabrałam się za zmienianie owoców w cudownie aromatyczny gęsty nektar. Owoców jednak staram się nie pozbawić wszystkich soków, gdyż aby nic nie marnować przerabiam je w następnej kolejności na dżem. ☺

Sok truskawkowy

Składniki:
truskawki – 4 kobiałki czyli około 8 kg.
cukier – około 1 kg – trudno mi precyzyjnie podać ilość użytego cukru,  ponieważ jest to zależne od dwóch czynników: dojrzałości truskawek i mojego smaku.
cytryny – 2 szt. duże.

Truskawki szypułkuje, a następnie myję pod bieżącą wodą. Zostawiam na chwilę, żeby jak najwięcej wody odciekło. Wkładam partiami do sokownika (mnie udało się podzielić truskawki na trzy części). Kontroluje stan owoców ,  żeby nie były całkiem pozbawione soku.
Gdy już przerobię w ten sposób wszystkie truskawki do uzyskanego soku wsypuje cukier, po trochu i próbuję, żeby otrzymać odpowiednią słodycz. Dodaje sok wyciśnięty z cytryn. Zagotowuję i gorący wlewam do wyparzonych słoików czy jak u mnie butelek. Należy pamiętać, że nakrętki też muszą być wyparzone i suche. Zakręcam i odstawiam na bok, żeby wieczka się złapały, a sok wystygł.
Ja nie pasteryzuję tak przygotowanego soku.

Dżem truskawkowy z otartą skórką cytryny.

Zwyczajny dżem, a jednak nie całkiem. Fakt, że wcześniej zrobiliśmy z tych owoców sok powoduje, że w jednym słoiczku mamy zamknięte dużo więcej owoców, a dla mnie to duża radość. ☺

Składniki:
truskawki – które zostały mi po zrobieniu soku,
cukier – około 1 kg,
cytryna – 2 szt duże,
pektyna – 6 czubatych łyżeczek,
sok – 1 szklanka,
woda – 0,5 szklanki (można pominąć).

Truskawki cukier i sok i pektynę wkładam do garnka. Ja dodałam jeszcze wodę. Zaczynam gotować na małym gazie. Cytrynę przelewam wrzątkiem a następnie ścieram jej skórkę do dżemu. Ja miałam bardzo duże cytryny, więc wystarczyła mi jedna. Warto próbować i wtedy można znaleźć swój smak. Wyciskam sok z obu cytryn i również dodaje do dżemu. Teraz cały czas mieszam do zagotowania. Można część owoców zblendować, albo jak ja zostawić całe. W tej formie do naleśników czy gofrów są boskie. Moim skromnym zdaniem,  oczywiście.
Teraz podobnie jak przy soku, gorące przekładam do wyparzonych słoiczków, zakręcam i odstawiam, żeby wieczka złapały i do czasu wystygnięcia.
Ja słoików w tym czasie nie obracam do góry dnem,  bo nie lubię jak dżem przykleja się do wieczka. A jeśli słoiki i nakrętki są dobrze wyparzone nie ma szans, żeby się coś z nimi podziało. No przynajmniej mi się nie zdarzyło.

Dżem truskawkowy z mango i marynowanym imbirem.

To nowy pomysł. Niczym nie sugerowany. Ot, czasem warto próbować, a ja wręcz to uwielbiam. Nie zawsze efekt przynosi satysfakcję. Czasem wręcz odwrotnie. Wtedy najchętniej wyrzuciłabym to przez okno.
No dobra, jeszcze tak nie zrobiłam. Ale powstrzymuje mnie tylko to, że mieszkamy w bloku na trzecim piętrze. Pamiętam też jakie były skutki,  jak w dzieciństwie z bratem postanowiliśmy wylewać wodę z farbek przez okno właśnie. Wtedy nie było mi do śmiechu.
No dobrze, ale wracam do dżemu.  Jego smak zaskoczył mnie pozytywnie. Dominujący smak truskawki, egzotyczny smak mango i przyjemna imbirowa nuta. Ja bardzo lubię smak imbiru marynowanego, więc postanowiłam tym razem zaryzykować. Mimo lekko wyczuwalnego słonego smaku, właśnie z tego imbiru skorzystałem.

Składniki:
truskawki – ta część około pół litra, no może troszkę więcej,
mango – 1 szt. duży, bardzo dojrzały owoc,
imbir marynowany – 1 czubata łyżka,
cukier – około 0,5 szklanki,
cytryna – 1 szt. mała,
pektyna – 1 czubata łyżka,
woda – około 0,5 szklanki.

Obrałam mango, pokroiłam w  niezbyt regularną kostkę. Wrzuciłam do garnka, podlałam wodą i chwilę pogotowałam. Następnie dodałam truskawki, cukier, sok z cytryny i pektynę. Postawiłam na małym ogniu, żeby się pogotowało. Imbir zsiekałam na drobno i dodałam do dżemu. Dżem musi się zagotować. To jest też dobry moment na kosztowanie. Czy chcemy więcej cukru, cytryny, imbiru? Można dodać trochę wody, ale nie trzeba.
No i pozostaje nam tylko przełożyć dżem do słoiczków i czekać na ten moment… Ten kiedy już będziemy mogli sięgnąć po dżem o nieoczywistym smaku. ☺